Şile?de çok mutlu oldum!

Rally 34 öncesi hiç bir hazırlığım olmadı. Fiesta?nın kemer ayarını bile teknik kontrol sonrası yapıp, otomobili servis alanından Işık Üniversitesi kavşağına kadar gidip dönerek test ettim. Bu yarışta tek hedefim, oğlumun otomobilini çiziksiz finişe getirmekti. Mutlu oldum; hem yarışa katıldım, hem de çok eğlendim.

Eski kopilotum Orkun Demir?in geri dönmesi de mükemmeldi. Yarışta da her şey mükemmeldi. Etaplar da mükemmeldi. Organizasyonun uğraşı, çabası sonucu temizlenen, kısaltılan bölümler, ufak tefek kazalar haricinde, temiz bir yarış olmasını sağladı. Bazı yarışlarda bunu yapmamak ile hata ettiğimiz de ortaya çıktı.

Yarışta tek yaşadığım sorun, Fiesta?ya inip binmek! Rollcage kapının yarısını, koltukların kulakları da diğer yarısını kaplıyor. Benim gibi ?minik? bir sporcuya inip binecek yer kalmamış! Yarışta öyle rekabete falan girmedim. Otomobilimi çok tanımıyorum. Beni şaşırtan, kurallarda yazmayan ama sonunda öğrendiğim ?Genel Klasman? oluşu idi. Bu da beni 2?nci ve 3?ncü lupta bu kadar yavaş yapmazdı. Bence bu yıl sonunda Tosfed Ralli Şampiyonu da olmalı.

Hedefim, yarışı çiziksiz bitirmekti, onu da başardım! Şile?den aklımda, Tosfed?te tüm yarışanların ne kadar dost, ne kadar arkadaş olduğunu gözlemlemek kaldı. ARB başkanının hem yarışıp, hem de her kese yardım ettiğini gördüm. Bu tatlı rekabette tüm yarışanların birbirlerine saygı ve sevgi ile baktığını gördüm. Startta ve etaplarda seyirci gördüm. Uzun zamandır görmek istediğim de buydu. Ben de mutlu oldum. Orada olan her kese teşekkür ediyorum.